De Laurenskerk is
het symbool van de vernietiging van het bombardement in mei 1940 op
het hart van Rotterdam. Een kerk die de sporen van de oorlog in haar
fundamenten meedraagt en eveneens symbool van wederopbouw is geworden.
Tussen 1952 en 1973 werd het kerkgebouw herbouwd, waarna het na het
plaatsen van het grootste mechanische orgel van Europa zijn huidige
culturele bestemming kreeg. De
historie van de kerk gaat terug tot 1390 waarin er tussen Binnenrotte
en Oude Wetering een hallenkerk wordt gebouwd gewijd aan Sint Laurentius.
De bouw van de nieuwe toren was een zaak van alle Rotterdammers.
Men kon burger van de stad worden door 3000 stenen bij te dragen
aan de nieuwe kerk.
Zadkine verbeeldde na de oorlog een
stad zonder hart. De herbouw van de Laurenskerk is de Rotterdamse
poging de verloren geestelijke geschiedenis in het hart van Rotterdam
weer terug te vinden.
|